jaja, het is weer zondag, en daar is een nieuwe storm. al lijkt die minder heftig dan de voorbije twee zondagen.
opnieuw prima weer om met de lapjes bezig te zijn. de stapel hexjes groeit.
en deze zes mogen er ook weer bij.
voor deze gebruikte ik een paar stofjes die ik vorige week van Katrien kreeg.
fijne zondag!
hoewel we niet echt een winter gehad hebben, is het eind februari al een beetje lente in onze tuin. de foto’s zijn van gisteren, net voor de zoveelste regenbui de grond weer voedde.
na Ciaravorige week is Dennis er nu, met veel wind en straks ook veel voorspelde regen. tijd dus voor binnenwerk met lapjes
ik ben helemaal in de ban van de ieniemieniehexjes, ondertussen heb ik er 21.
gisteren kreeg ik van Katrien– tijdens de ufobee waar ik aan hexagonitis werkte – prachtige reproductiestofjes. straks ga ik ze verknippen tot hexagonnen.
fijne zondag!
Ciara houdt goed huis buiten, wind, af en toe een beetje regen en het ergste zou op dit moment nog moeten komen. dat zeggen de weermannen toch. ben benieuwd.
ik hou me bezig met mijn lapjes, gun mijn stem wat rust (hardnekkige verkoudheid slaat bij mij nogal vaak op mijn stem).
hexjes maken dus. dit is mijn totale bloemenoogst tot nu toe, ik ben nu weer toe aan het maken van een nieuwe voorraad hexagonnetjes.
hou het veilig als je nog buiten moet!
in vergelijking met de 1inch hexjes waar ik meestal mee werk, is het project dat ik nu startte ienemienie. 1/2de inch is een heel stuk kleiner.
ik zag in de laatste Quiltmania een project dat ik niet kon laten liggen, en ik kan daarvoor prima mijn collectie civil war stoffen gaan gebruiken. omdat ik niet meer genoeg variatie heb, heb ik er wel een aantal nieuwe gekocht, online bij Quiltshop Leur. in minder dan 24 uur bracht de courier de lapjes al. wat een service!
en toen kon het voorbereiden beginnen. tekenen, hexjes maken en nu ook al een paar bloemetjes gemaakt. ik moet er zo’n slordige 400 (bloemetjes) gaan maken.
ik ben weer mee, tot en met week 56.
morgen komt week 57 binnen. benieuwd wat de nieuwe opdracht wordt.
deze periode van het jaar doet me altijd mijmeren, over wat had kunnen zijn, maar niet is. herinneringen aan ondertussen 13 jaar geleden, toen Lucas* werd geboren.
het verdriet is gesleten, maar blijft een deel van ons. bij momenten neemt dat nog wel eens de bovenhand, maar is op de meeste dagen latent.
toch houd ik er aan om nog een kaarsje te branden, voor hem, voor onze andere sterretjes en voor alle dierbaren die ons in de loop der jaren zijn ontvallen.
