toen ik eerder deze week lapjes aan elkaar aan het zetten was, zonder nadenken, dacht ik plots aan het Westvlaamse (westhoek?) woord ‘goedkommetut’. het betekent eigenlijk net wat ik in een scrapquilt zo mooi vind. alle stijlen, alle kleuren, zomaar en zonder structuur en patroon aan elkaar.
het gebeurt op die manier wel eens dat er twee lapjes in een zelfde kleur naast elkaar komen. dat maakt mij niet uit. het is de essentie van patchwork, resten stof verwerken, hoe klein ook.
er zijn er nu 200, van die kleine inchlapjes.
en ik heb nog veel restjes. deze quilt heeft in ieder geval al een naam.
