zoveel hexjes staan er al aan elkaar, allemaal unieke stofjes.


gisteren hoorde ik het liedje met die titel op de radio en spontaan dacht ik dat dit waar ik op dat moment mee bezig was, wel mijn favorite bezigheid is.
en zo staan er toch weer een paar bloemetjes extra aan de lap.
het is heerlijk he, in mei, met drie lange weekends door betaalde feestdagen. het laatste weekend komt er al weer aan. ik schreef het al begin deze maand. de tijd vliegt.
dat dacht ik ook bij het maken van dit bloempje. het zwarte stofje met muzieknoten gebruikte ik zowat zeven jaar geleden voor de muziekquilt die ik voor het zoontje van vrienden maakte. toen zat hij in de lagere school, nu zit zijn eerste jaar unief er al bijna op.
het was een pittige opdracht, 150 hexagonnetjes.
het grootste deel van dit stuk maakte ik donderdag, terwijl ik bij mijn ouders op bezoek was. mijn 90-jarige mama, die in haar actieve loopbaan ook heel veel kleding naaide en verstelde, was ondertussen bezig met het sorteren van de hexjes.
met dit stuk 47 is de onderkant van dit werkstuk bereikt.
nog zes pittige opdrachten te gaan!
ook op betaalde feestdagen gaat het leven gewoon door en komen er dus ook weer zeven hexagonnen aan de grote lap.
al volgen er nog een paar grote opdrachten, stilaan kan ik beginnen aftellen.
week 46 is klaar, na deze nog 7 te gaan.
rechts onderaan aan de lap gezet.
na een paar hectische weken, hoop ik de komende dagen wat meer lapjestijd te hebben, en misschien ben ik hier dan rap terug met een volgende update!
als ik ergens een datumnotatie zie, schrik ik wel even, we zijn al weer mei, de tijd vliegt.
dus, weeral een donderdagse update.
het nieuwe bloempje staat bovenaan aan de lap.
voila, de lap is weer ‘recht’.
26 maanden iedere week 7 hexjes. ik nader een echte scrapquilt, de 999 verschillende lapjes zijn in zicht.